DZIELNICE       LEGENDY    

        DYNÓW to niewielkie, malownicze miasteczko, znajduje się na Pogórzu Karpackim określanym mianem Pogórza Dynowskiego. Jest ono pięknie położone w dolinie Sanu, otoczone pierścieniem łagodnych lesistych wzgórz i malowniczo rozłożonych w dolinach wsi.
Położone jest na skrzyżowaniu dróg do Sanoka, Rzeszowa, Krakowa i Dukli.

Panorama Dynowa - fot.E.Bielec

        Dynów jest grodem bardzo starym. Prawa miejskie otrzymał w 1436 roku. W XIV wieku król Kazimierz Wielki nadał Dynów wraz z innymi miejscowościami Janowi Pakosławowi ze Stróżyc.
Następnie miejscowość ta kilkakrotnie zmieniała właścicieli, a wojny, najazdy, pożary, epidemie, okresy rozwoju i upadku tworzyły bogatą historię miasta.

        W 1466 roku miasto przeżyło epidemię dżumy, w 1503 roku zostało częściowo zniszczone przez najazd Tatarów i Turków, w 1657 roku zrabowane i spalone przez wojska Jerzego Rakoczego, księcia siedmiogrodzkiego, (spalono dwa kościoły i zamek). W 1702 roku podczas wojny północnej Szwedzi zrabowali i spalili miasto oraz okolice. W 1904 roku miasto zostało zniszczone przez pożar (zostały spalone 104 budynki mieszkalne).
W 1914 roku do Dynowa wkroczyli dońscy Kozacy wchodzący w skład armii gen. Radki Dymitriewa. Wojska rosyjskie przebywały w mieście do przerwania frontu pod Gorlicami w 1915 roku. 11 maja tegoż roku Dynów znalazł się pod zaborem austriackim.
        Po wybuchu drugiej wojny światowej, już 5 września Niemcy opanowali Dynów bez walk. 12 września 1939 roku esesmani rozstrzelali ponad 100 Polaków pochodzenia żydowskiego, a po ustanowieniu linii demarkacyjnej ze Związkiem Radzieckim na Sanie, wypędzili prawie całą ludność żydowską za San.
        Dynów wyzwolony spod okupacji hitlerowskiej 27 lipca 1944 roku, znalazł się bezpośrednio po wojnie w trudnej sytuacji gospodarczej z powodu zniszczeń wojennych oraz powstałych w walkach z bandami UPA.

        Historia Dynowa to nie tylko klęski, pożary i wojny.
Panorama Bartkówki - fot.A.Stankiewicz W XV wieku powstały w Dynowie młyny, rozwinął się handel oraz rzemisło. Dynów znany był z dwóch dorocznych jarmarków ustanowionych przez króla Zygmunta I i cotygodniowych targów. Zwyczaj ten przetrwał do obecnych czasów.
Najwyższy rozwój osiągnął Dynów w XVII wieku (m.in. w 1611 r. otrzymał prawo składu win węgierskich). Miasto otoczone było wówczas murami obronnymi i palisadami.
W 1800 roku Dynów posiadał wielki browar, rafinerię nafty i fabrykę stearyny.
Rangę i prestiż miasteczka podniosło utworzenie w 1886 roku sądu powiatowego, a w 1895 roku urzędu podatkowego. Od 1904 roku Dynów posiadał połączenie kolejowe z Przeworskiem, co przyczyniło się do aktywizacji gospodarczej okolic miasta.
Od 1960 roku ma miejsce duże ożywienie gospodarcze - odbudowa i rozbudowa miasta, które stało się nieformalną stolicą Pogórza Dynowskiego.